Σε αυτό το επεισόδιο «Όταν η ζωή σου δίνει λεμόνια», που κυκλοφορεί και σε vidcast, φιλοξενώ ένα κορίτσι θαύμα, ένα κορίτσι ακούραστο και ασταμάτητο που αγαπάει στα σπορ και την αγαπούν κι αυτά, την Χριστίνα Βραχάλη. Η Χριστίνα είναι από τις καλύτερες Ελληνίδες αθλητικογράφους, καθώς όχι μόνο αγαπά αυτό που κάνει, αλλά έχει και βαθιά γνώση των σπορ. Τελείωσε τα ΤΕΦΑΑ και λάτρευε το μπάσκετ, όμως πεπρωμένον φυγείν αδύνατον και το «μικρόβιο» της δημοσιογραφίας πέρασε από τον πατέρα και στην κόρη. Η πρώτη της δουλειά ήταν στην ΕΡΤ και τα υπόλοιπα είναι ιστορία. Σύντομα τα χαρακτηριστικά πράσινα μάτια της κατέκτησαν τα αθλητικά δελτία ειδήσεων. Μαζί συζητάμε για τις δυσκολίες που συνάντησε σε ένα ανδροκρατούμενο επάγγελμα και την στιγμή που γύρισε και είπε στον πατέρα της ότι θα σταματήσει, γιατί δεν κάνει για αυτό. «Στα περισσότερα ανδροκρατούμενα επαγγέλματα ισχύει αυτό, δεν πείθονται ότι για να είσαι 20 χρόνια στο χώρο, κάτι κάνεις σωστά.» Η Χριστίνα έγινε πριν ένα χρόνο μητέρα, αναπάντεχα, χωρίς να το έχει προγραμματίσει και χωρίς να έχει χτυπήσει το καμπανάκι της μητρότητας. Πώς βιώνει το θαύμα που της συμβαίνει και πόσο βουνό της φάνηκε όλο αυτό στην αρχή; «Δεν ήμουν ο άνθρωπος που είχε συνδυάσει την ευτυχία του αποκλειστικά με τη δημιουργία οικογένειας.» Αυτό που δεν γνωρίζουμε για την Χριστίνα είναι ότι πριν από αρκετά χρόνια, είχε αρκετούς τραυματισμούς στο μπάσκετ και αναγκάστηκε να αλλάξει αγαπημένο άθλημα, έτσι μπήκε στη ζωή της η θάλασσα. «Ασχολήθηκα με το σερφ. Η επαφή με τη φύση με επαναφέρει στις εργοστασιακές ρυθμίσεις». Ένα επεισόδιο που αποδεικνύει ότι η αποφαστικότητα στις γυναίκες είναι μια καθημερινή μάχη.
Σε αυτό το επεισόδιο «Όταν η ζωή σου δίνει λεμόνια», που κυκλοφορεί και σε vidcast, φιλοξενώ ένα κορίτσι θαύμα, ένα κορίτσι ακούραστο και ασταμάτητο που αγαπάει στα σπορ και την αγαπούν κι αυτά, την Χριστίνα Βραχάλη.
Η Χριστίνα είναι από τις καλύτερες Ελληνίδες αθλητικογράφους, καθώς όχι μόνο αγαπά αυτό που κάνει, αλλά έχει και βαθιά γνώση των σπορ. Τελείωσε τα ΤΕΦΑΑ και λάτρευε το μπάσκετ, όμως πεπρωμένον φυγείν αδύνατον και το «μικρόβιο» της δημοσιογραφίας πέρασε από τον πατέρα και στην κόρη. Η πρώτη της δουλειά ήταν στην ΕΡΤ και τα υπόλοιπα είναι ιστορία. Σύντομα τα χαρακτηριστικά πράσινα μάτια της κατέκτησαν τα αθλητικά δελτία ειδήσεων.
Μαζί συζητάμε για τις δυσκολίες που συνάντησε σε ένα ανδροκρατούμενο επάγγελμα και την στιγμή που γύρισε και είπε στον πατέρα της ότι θα σταματήσει, γιατί δεν κάνει για αυτό.
«Στα περισσότερα ανδροκρατούμενα επαγγέλματα ισχύει αυτό, δεν πείθονται ότι για να είσαι 20 χρόνια στο χώρο, κάτι κάνεις σωστά.»
Η Χριστίνα έγινε πριν ένα χρόνο μητέρα, αναπάντεχα, χωρίς να το έχει προγραμματίσει και χωρίς να έχει χτυπήσει το καμπανάκι της μητρότητας. Πώς βιώνει το θαύμα που της συμβαίνει και πόσο βουνό της φάνηκε όλο αυτό στην αρχή;
«Δεν ήμουν ο άνθρωπος που είχε συνδυάσει την ευτυχία του αποκλειστικά με τη δημιουργία οικογένειας.»
Αυτό που δεν γνωρίζουμε για την Χριστίνα είναι ότι πριν από αρκετά χρόνια, είχε αρκετούς τραυματισμούς στο μπάσκετ και αναγκάστηκε να αλλάξει αγαπημένο άθλημα, έτσι μπήκε στη ζωή της η θάλασσα.
«Ασχολήθηκα με το σερφ. Η επαφή με τη φύση με επαναφέρει στις εργοστασιακές ρυθμίσεις».
Ένα επεισόδιο που αποδεικνύει ότι η αποφαστικότητα στις γυναίκες είναι μια καθημερινή μάχη.